Kolejnym tematem najbliższego salonu będzie poezja Haliny Poświatowskiej. “Jestem Julią…” – 10 tęsknot poetki. Spotkaniu towarzyszyć będzie recytacja wierszy autorki przez aktorki tarnowskiego teatru: Kingę Piąty, Ewę Sąsiadek i Zofię Zoń. Gościem specjalnym będzie brat poetki i zarazem kustosz Muzeum Haliny Poświatowskiej: Zbigniew Myga; słowo wstępne: Sylwia Smoleń.

Halina Poświatowska (z domu Myga) – polska poetka urodzona 9 maja 1935 roku w Częstochowie. Z powodu ciężkiej wady serca większość życia spędziła w szpitalach oraz senatorach. Tam też spotkała swego męża – Adolfa Ryszarda Poświatowskiego (także ciężko chorego). Po dwóch latach małżeństwa została wdową, w wieku 21 lat. W 1958 roku Poświatowska przeszła skomplikowaną operację serca w Stanach Zjednoczonych. Została tam 3 lata i studiowała w Smith College w Northampton. Po powrocie do kraju rozpoczęła studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim, po ich ukończeniu podjęła tam pracę naukową. W 1967 roku stan jej zdrowia był na tyle niepokojący, że podjęto decyzję o kolejnej operacji serca. Zmarła 11 października 1967 roku w Warszawie. Miała zaledwie 32 lata. 

Debiutowała na łamach „Gazety Częstochowskiej” w 1956 roku. Pierwszy tomik wierszy wydała rok później pod tytułem: „Hymn bałwochwalczy”. Kolejne wydania poezji to: „Dzień dzisiejszy” (1963), „Oda do rąk” (1966) i „Jeszcze jedno wspomnienie” (1968, pośmiertnie). Twórczość Haliny Poświatowskiej stanowi studium natury ludzkiej, kobiety pragnącej miłości i kobiety świadomej swej śmierci. Wszystko to osadzone było w głębokich przemyśleniach filozoficznych. Głównymi motywami jej twórczości poetyckiej były przeplatające się wzajemnie miłość i śmierć. Swoją postawą wyrażała sprzeciw wobec nieugiętego losu. Mimo ciężkiej choroby żyła tak, jak chciała.

9 grudnia godz. 11.00 Foyer Teatru