“Piosenki o wierze i poświęceniu” Przemysława Wojcieszka to nie musical. Nie jest to też koncert pieśni kościelnych albo patriotycznych. To bolesna historia dojrzewania duchowości czterech zupełnie różnych osób, które łączy tragiczne wydarzenie.

Syn Anny i Piotra pewnego dnia mdleje w szkole. Ona, wykształcona, pracująca dziewczyna, i on, spędzający całe dnie w pracy aktywny biznesmen, muszą zmierzyć się z tematami, które dotychczas istniały poza nimi. Anna, osoba wierząca, pomocy w momencie zwątpienia szuka w instytucji Kościoła katolickiego i w ramionach Mariusza – zagubionego, ale pewnego swoich przekonań młodego księdza, z którym zna się od szkolnych lat. Piotr, absolutny ateista, który “nie musi w nic wierzyć, żeby rano wstać, ogolić się, wyrzucić śmieci”, na tragedię, która spotyka jego rodzinę, reaguje kompulsywnym poszukiwaniem uciech cielesnych. Zaczyna spotykać się z prostytutką Agnieszką. Dla tej postaci jedyną osiągalną formą religii jest miłość do drugiego człowieka – również ta fizyczna. 

Sztuka Wojcieszka eksploruje tematy, które rzadko pojawiają się w publicznym dyskursie. W wywiadzie dla “Dialogu” Przemysław Wojcieszek podkreśla, że przede wszystkim interesował go splot religii i seksualności. Choć akcja sztuki wyraźnie zakorzeniona jest w polskim kontekście i pokazuje kontrast między wiarą zinstytucjonalizowaną oraz tą, której bohaterowie poszukują na własną rękę – dotyka spraw uniwersalnych. “Czy ponoszę konsekwencje wszystkich moich działań? Czy zło, które wyrządzam, wróci do mnie? Czy mogę się spodziewać satysfakcji z tego, że jestem dobry dla ludzi, których nie cierpię? Jak ich pokochać? Czy dobrze przeżyję swoje życie, rezygnując z miłości?”- pyta Wojcieszek. I nie daje na te fundamentalne pytania wyraźnej odpowiedzi, dzięki czemu jego dramat otwiera wiele przestrzeni do interpretacji.
Dla reżysera tarnowskiej realizacji tekstu (a jest to polska prapremiera sztuki Wojcieszka, dotychczas wystawianej tylko w The Reg Factory w Londynie), Piotra Waligórskiego, kluczowym pojęciem związanym ze sztuką jest śmierć. “Czy śmierć boli? Czy śmierć innych to ulga dla mnie? Czy właśnie teraz umierasz?”- pyta.
Bo “Piosenki o wierze i poświęceniu” to tekst, który przede wszystkim dotyka tematów tabu- seksu, religii, potrzeby miłości, śmierci, rozpadu relacji w tradycyjnych konstelacjach rodzinnych czy wreszcie grzechu, zwłaszcza tego definiowanego przez instytucję Kościoła katolickiego. Wojcieszek poprzez relacje czwórki sportretowanych w “Piosenkach…” pyta, kim jesteśmy tu i teraz- w kraju rozwijającym się, przechodzącym przemianę, w którym podstawowe potrzeby człowieka są jednak takie same, jak wiele lat temu.
“Życie bez Boga jest możliwe. Życie bez Boga jest niemożliwe”- pisał Tadeusz Różewicz. Jest możliwe? Nie jest? Po obejrzeniu spektaklu w Teatrze Solskiego w Tarnowie każdy z widzów będzie musiał odpowiedzieć sobie na to pytanie sam – w głowie, sercu lub duszy, w zależności od tego, w co wierzy.
Prapremiera 26.10. 2012 r. godz. 20.00 Scena Underground – Teatr im. Ludwika Solskiego.

Bilety dostępne są w kasie Teatru. Bilety na spektakl można również zakupić przez Internet – https://ekobilet.pl/tarnowski-teatr/piosenki-o-wierze-i-poswieceniu-1349456435. Dodatkowe informacje oraz rezerwacje telefoniczne – tel. 784 976 026.