Drodzy Widzowie!
Energia przepływa zwykle pomiędzy dwoma ładunkami o odmiennych polaryzacjach. Lekcje fizyki dostarczyły niezbędnej wiedzy na temat przyciągania elektronów. 

Bez tego podstawowego zjawiska w świecie fizyki trudno byłoby zrozumieć otaczający nas świat. A czy w spowitej pluszowym bordem sali energia płynie od aktora do widza, czy wprost przeciwnie a może obowiązuje reguła prawej dłoni?

Dlatego teatr spróbuje odpowiedzieć na te pytania: co dzieje się z ciałem poddanym wibracjom, czy nastąpi zjawisko rezonansu, a może bezpieczniki nie wytrzymają i obwody elektryczne przepalą się z powodu zbyt wysokiego napięcia?

Zresztą, gdy przyjrzeć się poszczególnym spektaklom śmiało można by tworzyć nowe prawa.

O tym, że na przykład: suma energii śmiechu powstała w trakcie spektaklu jest równoważna wysiłkowi aktorów, którzy ten spektakl odgrywają, wprost proporcjonalnie do talentu autora tekstu inscenizowanego na scenie, o ile wysiłkowi nie przeszkodzi reżyser.

Albo: wstająca rano niespełna czterdziestolatka ma prawie zawsze wszystkiego dość, w tym do kwadratu swojego żonatego przyjaciela popijającego brandy, dlatego koniec znajomości następuje, gdy suma porannych zniknięć osiąga iloraz wieku tychże partnerów

Czy w końcu: spektakle powstałe za z Unii Europejskiej pieniądze, bywają talentu i urody pozbawione, a do ich promocji zaangażowani zostali masoni i cykliści, a nieobejrzenie ich nie uniemożliwia zabrania głosu i wypowiedzenia się na forum e-teatru .

Aby przekonać się o tym czy są inne prawa – może niektóre jeszcze nieodkryte – zapraszam serdecznie na cały festiwal! Elektryków też!

Rafał Balawejder, dyrektor teatru Im. L. Solskiego