Bohaterowie

Czas trwania: 90 min

Duża Scena

Najbliższy spektakl:

obecnie brak

Obsada:

Stefan

Tomasz Wiśniewski
Tomasz Wiśniewski

Jakub

Ireneusz Pastuszak
Ireneusz Pastuszak

Kalina

Kinga-Piaty
Kinga Piąty

Ewa

Zofia Zoń

Alicja

Ewa-Sasiadek
Ewa Sąsiadek

Basia

Matylda-Baczynska
Matylda Baczyńska

Autor

Anna Wakulik

Reżyser

Ewelina Pietrowiak

Asystent reżysera

Matylda Baczyńska

Inspicjent

Krystyna Fudyma

Kostiumy

Katarzyna Nesteruk

Muzyka

Łukasz Borowiecki

Reżyseria świateł

Łukasz Różewicz

Scenografia

Ewelina Pietrowiak

Bohaterowie. Waleczni mężczyźni, oddający życie za ideały. Czyści, silni, idealni.

Czy naprawdę tacy są? A może bohaterowie potrafią też być słabi, niedokochani, może nie umieją poradzić sobie z wojenną przeszłością? Kim są bohaterki- kobiety, które przeżyły wojnę i których doświadczenie nie zostało zapisane w szkolnych podręcznikach? 

Dwóch braci wraca do domu w czasie wojny. Jeden zdezerterował, drugi jest ranny. Będą musieli zmierzyć się z powojenną codziennością, własnymi uczuciami i dwiema kobietami, które podczas ich nieobecności zmieniły się nie do poznania. Sytuację skomplikuje pojawienie się niespodziewanych gości- matki i córki, Żydówek. Jak skończy się spotkanie sześciu zupełnie innych osobowości?

“To jest tekst o słabości. Słabości do alkoholu, do kobiet, do mężczyzn, o tym, że bohaterstwem w ekstremalnej sytuacji jest umiejętność normalnego życia. To tekst o obcości, o tym, jak w naszej kulturze traktuje się Innego, a Żydówka-kobieta jest postacią wykluczoną podwójnie. To tekst o męskości- bo męskość jest uwikłana w schematy nie mniej, niż kobiecość. To wreszcie tekst o tym, o czym chyba są wszystkie moje teksty- o zazdrości, potrzebie czułości, o niemożności wypowiedzenia miłości i o tym, jak bardzo może to skomplikować życie. Główną czynnością moich bohaterów jest miotanie się i gdybym była filozofką, to “miotanie” byłoby dla mnie podstawową kategorią egzystencji. Moi bohaterowie pożądają, stroją sobie żarty, chcą przed czymś uciec i o czymś zapomnieć. Dla mnie to są prawdziwi bohaterowie, chociaż poświecono im mało miejsca w literaturze. Dlatego chciałam im go choć trochę wygospodarować”. 

Anna Wakulik

Prapremiera 26 stycznia 2013 r. Mała Scena

===============================

Anna Wakulik – autorka sztuki o spektaklu

Już 26 stycznia w Tarnowskim Teatrze odbędzie się premiera “Bohaterów” Anny Wakulik w reżyserii Eweliny Pietrowiak.
Sztuka inspirowana jest prawdziwą historią, która zdarzyła się podtarnowskiej wsi Lichwin- to tam polski partyzant zastrzelił dwie Żydówki, matkę i córkę. Fakty były jednak dla mnie tylko punktem wyjścia, poddałam je znacznej modyfikacji. W mojej opowieści nikt nikogo nie zabija, jest za to wiele trudnych relacji międzyludzkich – mówi autorka tekstu.

W pewnej galicyjskiej wsi spotykamy zatem dwóch mężczyzn – żołnierzy, którzy powracają z wojny. To skonfliktowani ze sobą bracia, którzy muszą skonfrontować się z życiem kobiet, siostry i żony młodszego z nich. Te na czas wojny pozostały w domu. Jakby tego było mało – całą czwórkę odwiedzają potrzebujące pomocy Żydówki, matka i córka. Wtedy zaczynają się kłopoty – dodaje Wakulik. 

Czas historyczny w “Bohaterach” jest rodzajem dekoracji – dla mnie podniecającej, bo pozbawionej telefonów komórkowych, internetów, samolotów, wszystkiego tego, co definiuje nasze relacje współcześnie. Dzięki takiemu ograniczeniu mogłam pokazać to, co najbardziej lubię: moich bohaterów lirycznych i pornograficznych zarazem, bohaterów, dla których pierwszą linią frontu jest codzienność. Intymność opisywanych przeze mnie postaci jest dość mroczna- wszyscy mają ogromny talent do namiętności i są czegoś straszliwie głodni. Czy to źle – nie chcieć żyć w sposób waleczny, zastanawiałam się? Dlaczego w filmach o wojnie wszystko pisze się wielkimi literami, gdzie są małe ludzkie pożądania, których – jestem przekonana – w sytuacji ekstremalnej jest najwięcej? Jakimi znaczenia nasyciła się w naszej kulturze figura żołnierza i ile ma wspólnego z jakikolwiek żywym mężczyzną, który musiał iść na wojnę? – kończy Wakulik. 

==

Spektakl bierze udział w 19. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej


Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Joanna Targoń, Joanna Wichowska Kalina Zalewska, Andrzej Lis, Bartłomiej Miernik, Grzegorz Reske. 

Załączniki