Pięć lat upłynęło od pierwszej premiery w wyremontowanym budynku Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. W tym czasie teatr przygotował 42 premiery na swoich trzech scenach.
Przez widownię przewinęło się 275 tysięcy widzów. Ostatni rok był natomiast źródłem licznych nagród i wyróżnień artystycznych, z podium w ramach Klasyki Żywej dla “Grażyny” na czele.
To było bardzo dobre sześćdziesiąt miesięcy Solskiego. Udało się maksymalnie wykorzystać zmodernizowaną przestrzeń budynku teatralnego. Te kilkadziesiąt premier i setki tysięcy widzów to dowód, że Tarnów ma pożytek z sześćdziesięciu osób pracujących tutaj: aktorów, pracowników technicznych, obsługi, pracowni, działu sprzedaży – podkreśla Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Otrzymane nagrody w ciągu ostatniego pół roku, to zobowiązanie do jeszcze większego wysiłku.
Teatr został oddany do użytku w kwietniu 2011 roku po remoncie (trwającym ponad dwa lata) wykonanym w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego. Widzowie zobaczyli wtedy „Tajemniczy ogród” w reżyserii Tomasza Obary (grany z powodzeniem po dziś dzień), a kilka tygodni później „Brata naszego Boga”, którego miał reżyserować Edward Żentara, ale tragiczne wydarzenia odebrały mu tę możliwość.
Teatr dysponuje trzema scenami: Dużą, Małą i Underground, choć w praktyce zdarza się, że są jeszcze dwie dodatkowe. Scena na foyer oraz scena na schodach, wykorzystywana chociażby podczas listopadowego śpiewania patriotycznego organizowanego od kilku lat przy Mickiewicza 4. Scena Underground powstała w przestrzeni znajdującej się pod widownią Dużej Sceny. Jej inauguracja nastąpiła w maju 2012 roku spektaklem „Blackbird” w reżyserii Tomasza Gawrona (do tej pory zagrany 57 razy). „Blackbird” pokazywany był także w nietypowych przestrzeniach, bo na parkingu przy dużej galerii handlowej. Takie pokazy nie są wyjątkami. „Skąpiec” i Piękna Lucynda” pokazywane były na tarnowskim rynku, „Zdążyć przed panem Bogiem” pod Bimą (pozostałością po Starej Synaodze przy Placu Rybnym), a „Apetyt na czereśnie” w Pasażu Tertila.
Działania teatru regularnie wspomagane są wydarzeniami promocyjnymi, by zwrócić jak największą uwagę na proponowane spektakle, czy inne wydarzenia artystyczne. Solski organizuje premiery „otwarte” (wcześniej „studenckie”), gdzie widzowie mogą spotkać się z twórcami, aktorami i porozmawiać o zobaczonym przedstawieniu. Liczne są happeningi: Masza i Irina w wyborach miss (przy okazji premiery „Trzech sióstr”), sprzedaż świeżych rąk („Jednoręki ze Spokane”), postaci teatralne na ulicach i dworcu, Herbert w autobusie i tramwaju czy autostopem na Mickiewicza 4. Aktorów teatralnych można spotkać w Parku Strzeleckim, szpitalu czy Domu Dziecka, gdzie czytają dla zgromadzonej widowni. Teatr jest także wydawcą czasopisma „Kulisy Solskiego” zawierającego aktualności sceniczne, wywiady z twórcami, zapowiedzi repertuarowe czy notki z archiwum.
Teatr z powodzeniem realizował duże projekty artystyczne. W latach 2011-2012 Cztery Talie Roku (Mała Talia – przegląd spektakli dziecięcych, Talia Bez Barier – wydarzenie o charakterze edukacyjnym dla dzieci z niepełnosprawnością, Talia Korzenie – przegląd teatralnych zespołów amatorskich o charakterze ludowym i Ogólnopolski festiwal Komedii Talia) oraz Tarnów Stolicą Komedii w 2013 i 2014 roku (Ogólnopolski Festiwal Komedii Talia, Kampus – przegląd spektakli studenckich, Przedmieście – przegląd zespołów teatralnych nieinstytucjonalnych czy wydarzenie promocyjne Plener).
Są spektakle, które moim zdaniem, widzowie na długo zapamiętają ze względu na ich poziom inscenizacyjny. To „Trzy siostry” Eweliny Pietrowiak, „Blackbird” Tomasza Gawrona, „Konstelacje” Natalii Sołtysik, „Kajzar. Odyseja 1981” Macieja Podstawnego, „Jakobi i Leidental” i „Król” Małgorzaty Warsickiej, czy w końcu „Grażyna” Radka Rychcika – podsumowuje Rafał Balawejder. Tych wszystkich, którzy jeszcze nie byli u nas serdecznie zapraszam na Mickiewicza 4, bo wiem, że zawsze trafią na oddany swojej pracy zespół teatralny.
Statystyka (kwiecień 2011-kwiecień 2016):
– 42 premiery: 25 na Dużej Scenie, 11 na Małej, 6 Underground,
– 1626 wydarzeń: spektakle, koncerty, pokazy
– 275 tysięcy osób
– 4,347 mln zł wpływy z biletów
– 2,537 mln zł pozyskane środki zewnętrze
– 493 tys. zł sponsoring
– średnia frekwencja z wszystkich wydarzeń: 83%
Nagrody, wyróżnienia w latach 2011-2016:
– Matylda Baczyńska – artystyczna nadzieja roku, czerwiec 2012;
– Złota Róża tygodnika TEMI dla Eweliny Pietrowiak, marzec 2013;
– „Babcia mówi: pa, pa” akredytacja ASSISTEJ, maj 2013;
– Monika Wenta, Matylda Baczyńska – wyróżnienia aktorskie za spektakl „W pokoju obok” Talia, październik 2013;
– Matylda Baczyńska nagroda im. A. Nardellego, grudzień 2013;
– Jerzy Pal wyróżnienie aktorskie w ramach Festiwalu Spotkań Jednego Aktora w Olsztynie, luty 2014 roku;
– Zofia Zoń nagroda kulturalna im. B. Wojtowicza, marzec 2014;
– Dominika Markuszewska wyróżnienie ZASP, Talia, październik 2014;
– Małgorzata Warsicka nagroda za spektakl „Jakobi i Leidental” Forum Młodej Reżyserii Kraków, listopad 2014;
– Rafał Balawejder Złota Róża tygodnika TEMI, marzec 2015;
– Małgorzata Warsicka za reżyserię „Jakobi i Leidental”, Festiwal Pierwszy Kontakt Toruń, maj 2015;
– spektakl „Piękna Lucynda” – nagroda publiczności XIX Festiwal Komedii Talia, wrzesień 2015;
– wyróżnienia w branżowym przeglądzie Najlepsi 2015 (miesięcznik „Teatr”): Małgorzata Warsicka za „Jakobi i Leidental”, Matylda Baczyńska za monodram „Król”. Radek Rychcik za adaptację „Grażyny”, Michał i Piotr Lis za muzykę do „Grażyny”;
– Ogólnopolski Konkurs Klasyka Żywa: spektakl „Grażyna w reżyserii Radka Rychcika III miejsce i 50 tys. zł., Radek Rychcik nagroda za reżyserię „Grażyny”, Karol Nepelski za muzykę do „Króla” oraz nagroda aktorska dla Matyldy Baczyńskiej za ten sam spektakl w reżyserii Małgorzaty Warsickiej;
– wyróżnienie dla chóru Gos.pl za wykonanie muzyki do spektaklu „Grażyna” w ramach festiwalu Klasyka Polska w Opolu, kwiecień 2016.
Na zdjęciu premiera otwarta po spektaklu “Bunia” w reż. Jacka Jabrzyka, fot. Artur Gawle